Max
Zo druk en luidruchtig als je mijn leven kwispelend binnen wandelde, Zo blij en uitgelaten als je me overal volgde door de wijk, het bos en de hei, Zo speels met je kikker, zo lief en zacht als je bij me lag, Zo rustig en stil verliet je mij... | |
|
Mag ik me even voorstellen? Mijn naam is Max, en ik ben (volgens mijn hondenpaspoort) een Pyrenese Herder. Ik ben geboren op 30 juni 2001 alleen weet ik niet precies waar. Mijn baasjes ook niet, want die hebben mij geadopteert uit het dierenasiel in Haarlem toen ik 10 maanden oud was. Volgens het dierenasiel, zo stond ook op hun website, moest ik alles nog leren, kon ik niet alleen zijn, was ik erg lief en aanhankelijk maar af en toe een ongeleid projectiel. De reden waarom ik door mijn vorige baasjes "weg gedaan" was werd niet echt duidelijk aan mijn nieuwe baasjes verteld. Ik zou een paar keer zijn weggelopen, en verder hadden ze het te druk..... |
 Max. |
|
De echte reden zal zijn geweest dat ik vaak overgegeven heb, omdat ik een chronische maag aandoening heb: een deel van mijn maag heeft geen maag-slijmvlies, waardoor mijn maagzuur gaat branden. Dit kwam aan het licht bij die hele aardige dokter Daan Kranendonk (zie verder op deze website), die me helemaal heeft onderzocht. Met de medicijnen en het speciale dieetvoer wat ik nu heb gaat het erg goed met mijn gezondheid. Ook ben ik een heel stuk rustiger, nu ik geen pijn in mijn buik meer heb. Af en toe geef ik nog wel eens over, maar dat vinden mijn baasjes niet zo erg, ik doe het netjes op een kleedje, en dat wordt meteen helemaal uitgewassen. Zo houd ik de kamer ook een beetje schoon! Mijn hobby's..... tja, ik ben gek op het slopen van kleine kartonnen doosjes, maar vooral ben ik gek op Kwakkie en Kip! Dat zijn mijn rubberen kikker en kip waarmee ik lekker het hele huis door ren. Tegenwoordig ben ik gek op Popje, die mijn baasjes gemaakt hebben van een T-shirt en een piepende bal. Buiten speel ik graag met een tennisbal, die ik wèl ga halen, maar eigenlijk niet terug wil geven, maar mijn allergrootste hobby is toch wel het graven van enorme gaten. Ik ben daar echt heel goed in!! |
 Vriendjes! |
 Graven! |
Op de foto hiernaast kun je trouwens goed mijn tuigje zien. Ik loop inderdaad gekleed volgens de laatste mode, in merk-kleding. Dit is namelijk de 'beach-bum' van Rogz-for-Dogz. Het zit erg lekker en ik kan me er goed in bewegen. De bijpassende lijn maakt het helemaal af, maar de groene Flexi Compact Large van 5 meter geeft me veel bewegingvrijheid (en is bestand tegen mijn spontane getrek aan de lijn), en past qua kleur ook mooi bij mijn tuigje. Inmiddels heb ik mijn groene tuigje helemaal uit elkaar getrokken, hij brak toen ik iets harder aan de lijn trok dan normaal. Van Rogz-for-dogz kreeg ik via Dierenspeciaalzaak Engelhart een splinternieuwe rode, die me ook wel goed stond. Ja, STOND, want ik draag inmiddels oranje! |
|
In de buurt wonen een boel vriendjes waarmee ik af en toe even lekker ga spelen. Mijn grootste buitenkameraden zijn Igor (mijn miniatuur tweelingbroertje, een hair-terrier hahaha) en Banjer, een zwart-witte kanjer met een mooi pluimstaartje en natuurlijk vele vele anderen. Maar een apart plekje in mijn hart heeft Vincy. Hij was een puppy en zo zie ik hem nog steeds: hij brengt mijn moedergevoelens boven. Met hem wil ik niet spelen, maar knuffelen, al voelt hij zich daar nu echt te groot voor! Hij heeft nu heel andere plannen..... |
 Max met Vincy in haar armen |
|
Verder ben ik ook gek op vakantie! Ik neem mijn baasjes danook op elke vakantie mee, ik zorg er gewoon voor dat ze alleen maar naar bestemmingen gaan waar ik ook mee naartoe mag. Autorijden vind ik niet zo erg leuk, en af en toe blaf ik even onderweg om mijn ongenoegen te laten blijken. Wel heb ik sinds kort mijn eigen autogordel. Op die manier blijf ik netjes op de achterbank zitten, en kan ik bij hard remmen niet van de bank af vallen en me bezeren. Als we eenmaal op de plaats van bestemming zijn aangekomen vermaak ik me wel! Er valt vanalles te besnuffellen, want op de Veluwe lopen er allerlei beestjes rond en dat vind ik ontzettend interessant. Vooral in de ochtend is er veel te zien en te ruiken. De wilde zwijnen hebben de grond los gewroet op zoek naar eten en ook herten en reeën zijn nog te zien of te ruiken. Ze komen bijvoorbeeld allemaal naar een beekje om te drinken. En omdat ik me, met zoveel natuur om me heen, ook een beetje een wild beest voel, vind ik drinken bij zo'n drinkplaats ook machtig! |
 Max bij de beek |
|
Ook andere dieren zien mij af en toe als een wild beest. Zo werd ik in 2002 menigmaal voor een roofdier aangezien door de plaatselijke meeuwen kolonie in mijn woonplaats. Dat vonden mijn baasjes heel eng, maar ik ben niet bang hoor! Nouja, tenzij ze echt heel dichtbij komen dan, want dan zijn ze best groot. Ze bewaakten hun nesten die ze overal op de plattedaken gebouwd hebben, en dachten dat ik een echt roofdier ben! Ik had me voorgenomen om er eentje uit de lucht te halen, maar ze hebben denk ik hun nesten ergens anders gebouwd, omdat ze bang voor me zijn.
|
 Uitrusten met uitzicht |
 Ontspannen op de Veluwe |
Verder is het in MIJN wijk lekker om rond te snuffelen, en met mooi weer neem ik mijn baas wel eens mee naar de duinen of naar een grote zandafgraving. Heerlijk hollen en gaten graven. Op de zandafgraving vind ik het ook te gek om heel hard tegen de zandhopen op te rennen. Mijn baasje trek ik dan gewoon met me mee, echt leuk, zitten zijn schoenen meteen vol met zand.
|
| door deze pagina te bezoeken gaat U accoord met de disclaimer | |